Δευτέρα.

Βρέχει.
Μέσα και έξω.
Αθλια μέρα.
Προσπαθω να 'ροζίσω".
Δε μου βγαίνει.
Περιμένω τον ήλιο.
Περιμένω.
Σκέφτομαι θετικά.
Με το ζόρι.
Σκέψεις για την αυλή μου.
Να γίνει κούκλα όταν με το καλό τελειώσει.
Ακόμα δεν εχω αρχίσει τίποτα.
Σκέψεις για καλοκαιρινες διακοπές.
Απογοήτευση.
Όλα τα τηλεφωνα που εχω κάνει, για Μήλο,
ήταν απογοητευτικά.
Και τόσο νωρίς...
Είναι Δευτέρα.
Και σκέφτομαι απο τώρα το Σ.Κ.
Να είναι ηλιολουστο μόνο.
Εγω θα περιμένω.
Να είναι ηλιολουστο μόνο..
Το πρωινό τηλεφωνημα συνεργάτη,
με ρίχνει, πιο πολύ.
Θέλει 2500 ευρώ για ΦΠΑ .
Θα τρελλαθεί.
Δεν εχει δουλειά.
Θα τρελλαθεί.
Μόνο αυτός;
2500, αυτόν τον μήνα.
Μετά;
Θα τρελλαθεί.
Σκέψεις που δεν μ'αφήνουν.
Χθες κοιμηθηκα μετα τις τρεις.
Κατι που εθαβα για καιρό,
πήρε και θέριεψε και με στοίχιωσε.
Κάνω κάτι πολύ λάθος.
Το ξέρω.
Απο που να ζητήσω βοήθεια;
Δεν θέλω να το πω σε κανέναν.
Σε κανέναν.
Να το παλέψω μόνη μου.
Να το αλλάξω.
Μόνη μου.
Πώς;
Η συνειδητοποίηση του, με έκανε χάλια.
Εγώ η "δίκαιη".
Αδικώ.
Δεν εχω δικαίωμα.
Αδικώ.