Διακοπες τελος

Γυρίσαμε απο τις διακοπές.
Δυστυχως.
Η Λέρος πανεμορφη,αν και αδικήται απο τις παραλίες.
Τ'ωρα θα μου πείτε, τι να λεει ενα νησί, αν δεν εχει ωραίες παραλίες..
Κι όμως.
Είναι ένα νησί με χρώμα, όμορφη νεολαία, καλό φαγητό, μικρες αποστάσεις,πραματα να δεις.
Μικρες αποστασεις, το είπα ε;
Πρώτη φορα που δεν σκοτωθηκαμε στις διακοπες.
Χωρις νευρα, χωρις καυγαδες.
Αφου όλα τα προλαβαίναμε, ούτε κουραση υπηρχε ουτε εκνευρισμός.
Που πέρισι στην Κρήτη...
Ξεκινούσαμε πουρνό-πουρνό, και γυρίζαμε κατακοποι το βράδυ, για ντούζ
και ξανα βουρ εξω, λοιμασμενοι απο την πείνα, να φαμε, τεσσερεις οικογενειες..ε λογικο δεν είναι που μόνο μαχαιρια δεν βγαλαμε;;;
Ενώ φετος..
όλο αγάπες και λουλουδια!
Τι τρυφερότητα, τι φιλακια, ( και με τα παιδια και μεταξύ μας)
Ζούσα ενα όνειρο.
Τι να σας πω.
Καβγας νάδα.
Μεχρι που φτασαμε στο σπίτι βέβαια,και θα σας πω γιατι.
Εκει που λετε στο νησί, ο Ν. εντόπισε ενα πολύ "ωραίο"κομμωτηριο.
Η κυρία που δούλευε το ψαλίδι, ηταν πραγματι κουκλάρα.
Μια μέρα που βγήκε πρωί για περπάτημα, γύρισε στο ξενοδοχείο
κουρεμμενος!
Αναμενώμενο.
Και αντε και σου κανε ενα μαλλι...
Μεχρι εδω όλα καλα.
Και γυρίζουμε σπίτι.
Εγώ να βάζω πλυντηρια και τα παιδια να βοηθανε, και γενικα ενας χαμός.
Και ενω υποτηθετε πως βοηθούσε και ο Ν. σε καποια φαση εξαφανιζετε.
Και ερχεται στην κουζίνα ξεκαρδισμενος στα γελια με την εξής γελοια εμφανιση:
ψαλιδισμενη όλη η κορυφη του κεφαλιού του, εκει που συνηθως οι αντρες εχουν φαλακρα, τόσο ψαλιδισμενη γουλί τόσο σοκαριστική εικόνα..
Και αυτός δε ξεκαρδισμένος με την μαλακια που εκανε
πήγε να διορθώσει το κούρεμα(εμ πουλακι μου το ψαλίδι θελει τεχνη, όχι ωραιο κώλο, που ειδες και θαμπώθηκες) και εγινε μ..νι.
Τράτζικ.
Η μικρή να κλαίει, η μεγαλη να ουρλιάζει, εγω να θελω να φύγω με βαλιτσα κανονικά.
Γίναμε μεσα σε μισό λεπτό σκατα.
Να μαλώνουμε όλοι μαζί, σκηνικά ροκ.
Αντε και δεκαπενταυγουστος,που να βρεις κομμωτρια.
Ευτυχως η θειά του "εφημερευε" και του πέρασε με την ψιλή το κεφαλι.
Και τώρα παιζουμε στο σπίτι πριζον μπρέικ.
Ηρθαμε και απο την Λέρο, και σου λεει ο αλλος οταν τον βλεπει,
αυτός τωρα ειναι με χαρτί εξω; είναι σε αδεια; τι;;
Ε σε 10 μερες θα περασει κι αυτό.
Α!! ετσι ειναι ο Ν. δεν βαριεσαι ποτέ μαζί του , όλο εκπλήξεις και συγκινησεις, μη χεσω.
Για το νησι θα ξαναγραψω, γιατί τωρα΄δεν εχω κεφια.
Η μεγαλη μου η κορη εφυγε την επομενη που γυρίσαμε για τους παγετώνες της Γαλλιας στο Tignes για σκι με την ομαδα της.
Σήμερα όλη την ημερα δεν μιλήσαμε στο τηλ. και εχω ψιλοφρικαρει.
Η μικρή παιζει εξω και γω προσπαθω να επικοινωνησω και νευριαζω,
στο καλο της γιατι δεν απαντα;